ਦੌਲਤ ਤਮਾਮ

ਕੁਝ ਕੁ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਮਟ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਦੌਲਤ ਤਮਾਮ
ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਗਰ ਹੁਣ ਹੋ ਗਿਐ ਜੀਣਾ ਹਰਾਮ
ਕੁਝ ਕੁ ਪਿਆਕਾਂ ਹੀ ਤੇ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ ਤਿਰੀ ਹੁਣ ਸਾਕੀਆ
ਤਰਸਦੇ ਇੱਕ ਛਿੱਟ ਨੂੰ ਹਨ ਮੁੱਦਤਾਂ ਰਿੰਦ ਆਮ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ; ਪਥਰਾ ਗਈ ਹੈ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ ਬਣ ਕੇ ਬੁੱਤ
ਹੋਰ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਚੱਲੂਗਾ ਇਹ ਬੋਦਾ-ਨਿਜ਼ਾਮ
ਖੂਨ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗਾ ਪਸੀਨਾ ਚੋ ਕੇ ਭੀ ਭੁੱਖਾ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਕਰ ਰਹੈ ਅੱਈਆਸ਼ੀਆਂ ਵਿਹਲੜ-ਵਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਗ਼ੁਲਾਮ
ਦੂਰ ਹਟ ਜਾਓ! ਤੁਸੀਂ ਮਜ਼ਹਬ-ਪ੍ਰਸਤੋ! ਦੂਰ ਦੂਰ!
ਕਾਤਿਲਾਂ; ਨਫ਼ਰਤ-ਪ੍ਰਸਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿਰਾ ਅੱਜ ਤੋਂ ਸਲਾਮ
ਕਿਉਂ ਦਰਿੰਦਾ ਬਣ ਗਿਐ ਹੈ? ਆਦਮੀ ਇਸ ਦੌਰ ਦਾ
ਆਬਰੂ ਲੁੱਟੇ ਓਹ; ਜਿਸ ਵਹਿਸ਼ਤ ਨੂੰ ਪਾਉਣੀ ਸੀ ਲਗਾਮ
ਸਾੜ ਸੁੱਟਣ, ਚਾਰ ਛਿੱਲੜਾਂ ਵਾਸਤੇ ਕਲੀਆਂ ਦਾ ਹੁਸਨ
ਮਾਲੀਆ! ਕੀ ਖਾਕ ਹੈ? ਗੁਲਸ਼ਨ ’ਚ ਤੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ
ਖ਼ੂਬ ਹੈ ਇਨਸਾਫ਼ ਤੇਰਾ! ਬੇਗੁਨਾਹ ਪੰਜਰੇ ’ਚ ਹਨ
ਜੋ ਗੁਨਾਹ ਕਰਦੇ ਨੇ ਤੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਦਾ ਏਂ ਇਨਾਮ
ਕਾਲੀ ਮੰਡੀ ਦੇ ਸੌਦਾਗਰ; ਖੁਦ ਨੂੰ ਪਤਵੰਤੇ ਕਹਾਉਣ
ਪਰ ਗਿਣੇਂ ਜਾਂਦੇ ਨੇ "ਦੀਪਕ" ਵਰਗੇ ਸ਼ਾਇਰ ਬਦਕਲਾਮ